हेमा भट्ट,भाद्र २८
बैतडी डिलासैनी–३ का १४ वर्षीय किरण कोली। जीवनको उज्यालो यात्रामा किताब पढ्ने उमेर, खेलकुद गर्ने उमेर, सपना बुन्ने उमेरमै उनको असमय मृत्यु भयो। बालुवा थुपार्ने एक डिस्कोमा करेन्टले झट्किँदा, परिवारले आफ्नो कान्छो छोरा सदाको लागि गुमाउनु पर्यो।
तर पीडाले भन्दा ठूलो घाउ भने न्याय नपाउने अन्यायले बनाएको थियो। जिल्ला प्रशासन कार्यालयमा मुद्दा दर्ता गर्न पुगेका बेला, किरणको परिवारले सहयोगको अपेक्षा राखे, तर त्यहाँबाट उल्टै धम्की पाए। “हामी न्याय खोज्दा अपराधीलाई जोगाउनेहरूको चंगुलमा पर्यौं,” किरणकी आमा राजमती कोली भक्कानिँदै बताउँछिन्।
काँधमा पीडाको बोझ लिएर उनी गाउँ–सहर हुँदै राजधानीको बाटो हिँडिन्। काठमाडौं पुगेर उनले माओवादी केन्द्रका अध्यक्ष तथा पूर्व प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहाल *‘प्रचण्ड’*लाई भेटिन्। यस भेटमा प्रदेश इन्चार्ज गिरिराजमणि पोखरेल, केन्द्रीय सदस्य गोविन्द बिक, पूर्व मन्त्री लक्ष्मी बिक, सहबिर सुनार, चक्र रैकाल, निरु कोली लगायतको उपस्थितिमा आमाले आँसु झार्दै आफ्नो पीडा सुनाइन्।
प्रचण्डले घटनालाई गम्भीर चासो व्यक्त गर्दै दोषीलाई कारबाही गर्ने, र सरकार तथा गृहमन्त्रालयमार्फत न्याय दिलाउने आश्वासन दिए। तर, राजमतीको मन अझै शान्त छैन। “मेरो किरण त फर्किँदैन, तर अरूका छोराछोरी बचून् भनेर म न्याय खोज्दै हिँडिरहेकी छु,” उनी भक्कानिँदै भन्छिन्।
बैतडीको सानो गाउँमा जन्मिएको पीडा आज राजधानीसम्म पुग्दा पनि सवाल यथावत् छ —“कसको संरक्षणमा दोषी लुकेका छन्? पीडितलाई न्याय पाउने दिन कहिले आउला?”
आमाको आँखाबाट झर्दै गरेको हरेक आँसुमा छोराको सपना र परिवारको आघात झल्किन्छ। गाउँका छिमेकीहरूले भने, “किरण जस्तो बालक फेरि कहिल्यै फर्किँदैन, तर यदि राज्य संवेदनशील भए, अरू बालबालिकाको जीवन बचाउन सकिन्थ्यो।”
यो घटना केवल बैतडीको मात्र होइन, समग्र देशको सामाजिक न्यायप्रति चुनौती हो। बालकको असमय मृत्युले समाजलाई सम्झाइरहेको छ— कसरी कमजोर र पीडित परिवार न्यायको खोजीमा छटपटाइरहेका छन्।
अन्ततः, आमाको पीडा केवल व्यक्तिगत आघात होइन। यो राज्यको जिम्मेवारी, प्रशासनको संवेदनशीलता, र समाजको मानवतामाथि प्रश्न उठाउने कथा बनेको छ। राजधानीको हलचलमा पनि, किरणको छायाँ आमाको हरेक पाइला पछ्याइरहेको छ।
आमाको पीडा, छोराको असमयको मृत्यु र दोषीको सुरक्षाको रहस्यमा लुकेको अन्याय — अब सम्पूर्ण देशको नजर यस घटनामा टिकेको छ। न्यायको लागि आमाको यात्रा अझै जारी छ, र यो यात्रा सम्पूर्ण नेपालीको न्याय खोजीको प्रतीक बनेको छ।
