रैकवार खबर, ११मंसिर २०८२
कञ्चनपुर — बिहानको कञ्चनपुर, शीतल हावा, पूर्वी आकाशमा हल्का सुनौलोपन। बेलुका फर्कंदा थाकेका आँखाहरूलाई फेरि नयाँ आशा दिनेलाई यो बिहानले सधैं स्वागत गर्छ। यही पवित्र उज्यालोमा करिब तीन दशकदेखि निरन्तर समाजका लागि धड्किरहेको एउटा मुटु—धर्मबहादुर सिंह—बिहानै जाग्छ।
घडीमा ठीक ७ बज्छ, र उनी कञ्चनपुर बहुमुखी क्याम्पस पुगिसक्छन्। तीन विषय पढाउँदै ९ बज्दा उनले सयौं विद्यार्थीलाई केवल अक्षर मात्र होइन—जिन्दगी बुझ्ने दृष्टि सिकाउँछन्। पढाइले थाकेका होइन, ऋणित भएको मन लिएर घर फर्किन्छन्। खाजा खान थाल्छन्, तर टुप्पोमा एउटै कुरा सल्बलाइरहन्छ—आज वडामा कताका अनुहार उज्यालो पार्न सकिन्छ?
१० बजेदेखि ४ बजेसम्म उनको कुर्सी खाली हुँदैन। कहिले पानीका समस्या लिएर आएका बृद्ध,कहिले विद्यालय सुधार माग्न आएका शिक्षक,कहिले बाटो बगाएको दाबी गर्दै आएका किसान,कहिले निवेदन लिएर आएका युवाहरू—
सबैलाई एउटै उत्तर दिने मान्छे होइनन् उनी;
सबैलाई आफ्नो समय, संवेदना र समाधान दिने मान्छे हुन्।
बाल्यकालको धुलोभित्र बसेको ‘नेताको बीउ’- धर्मबहादुर सिंहको कथा आज सुरु भएको होइन।कक्षा ८ मा अध्ययनरत बालक धर्मबहादुर कृष्ण उच्च माविको एकाइ अध्यक्ष भइसकेका थिए। राजनीति उनलाई कसैले सिकाएनन्—समस्या हेरेर प्रतिक्रिया दिन सिकाए, अन्याय देखेर बोल्न सिकाए। द्वन्द्वकालको धूलो, खोला र आँसु बीच उनले INSEC मार्फत मानव अधिकारका नोटबुक बोके,सडक नाटकमार्फत चेतनाका आवाज उठाए।
धेरैले डराए, उनले भने बोले। धेरै भागे, उनले बाटो समाते। र, धेरैजसो नेताहरूको यात्रा कुर्सीबाट सुरु हुन्छ,तर उनको नेतृत्व यात्राको जन्म धुलो, भीड र डरले भरिएको समयबाट भएको थियो। विद्यार्थी राजनीतिदेखि स्ववियुसम्म : हार र जीत दुवै गुरुकञ्चनपुर जिल्लामा विद्यार्थी राजनीतिले उनलाई जनताको मन बुझ्न सिकायो। केन्द्रीय सदस्य, केन्द्रीय सचिव—एकपछि अर्को जिम्मेवारीले उनको काँध भारी हुन्थ्यो,तर हरेक जिम्मेवारीले हिँड्ने बाटो थप चौडा बनाइदियो।
एक पटक—केन्द्रीय सचिव पदमा हारे।
तर त्यो हारमा उनले आफू हारिएको होइन,
अझै लड्नुपर्ने प्रेरणा भेटे। स्ववियु चुनावमा सभापति बनेपछि उनले बुझ्न थप सिके “नेतृत्व भनेको पद होइन, समस्या बुझेको मान्छे हो।”
वडाको मुटु—‘मान्छे’ र ‘आशा’ वडा नम्बर ४ को जमीन, पानी, शिक्षा, रूटिन, सबै कुरा उनी अध्ययन गर्छन्, सुन्छन्, महसुस गर्छन्।
१२ हजार जनसंख्या, ७ हजार मतदाता—
यी सबैका मुटुका धड्कन सुन्न सक्ने संवेदनशील कान छ उनको। उनको मेजमा थुप्रिएको कागज मात्रै समस्या होइन—हरेक कागज एक परिवार, एक पीडा, एक प्रश्न हो। र उनी केवल ‘छाप’ लगाइदिने अध्यक्ष हैनन्—मनले सुनेर, समय दिएर, समाधान खोज्ने मान्छे हुन्।
“शिक्षा त्यही हो जहाँ भविष्य जन्मिन्छ”भनाइ मात्र होइन—अध्यक्ष सिंहको प्राथमिकता ‘शिक्षा’ हो।कृष्णपुर उच्च माविलाई नमुना विद्यालय बनाउने निर्णय उनको दृष्टि होइन—वडाबासीको भविष्य हो। सबै विद्यालयमा गुणस्तरीय शिक्षा लागू गर्ने योजना बजेट, बैठक र कागजमा मात्र छैन—अध्यक्षको दिनचर्या र विश्वासमा लेखिएको छ। स्वास्थ्य, पूर्वाधार र पारदर्शिता : विकासका तीन आधार
वडा–४ मा गत वर्षदेखि—स्वास्थ्य चौकीका सेवा सुधार,भौतिक पूर्वाधार विस्तार,बाटो–घाटो, खानेपानी,जनशक्ति र प्रशासनिक सेवा सहजता—यी सबै क्षेत्रमा निरन्तरता देखिन्छ। कसैले सोध्छ—“किन यति दौडधूप?”उनको उत्तर छोटो हुन्छ “कुर्सी बस्ने ठाउँ होइन, जिम्मेवारी बस्ने ठाउँ हो। पर्यटनको नयाँ उज्यालो : मालुबेला– ग्वासी–समैजि गन्तव्य बन्दै धर्मबहादुर सिंहले वडाभित्रको ठूलो सम्भावना पर्यटनमा देखे।
मालुबेला क्षेत्र, ग्वासी–समैजि मन्दिर—सामान्य नाम थिए, तर उनले ती ठाउँभित्र भविष्यको सम्भावना देखे। आज—मालुबेला क्षेत्र पर्यटन गन्तव्यको पहिचान बनिरहेको छ। नवदुर्गा सामुदायिक वनको Block B को डीपीआर सम्पन्न भवन, शौचालय निर्माण—
चायल पार्क बन्ने सपना अब नजिक छ।
कहिले काँही उनी त्यही स्थल घुम्दै भन्छन्—
“कहिलेकाहीँ ठाउँ सुन्दर हुँदैन,त्यसलाई सुन्दर बनाउने मान्छेको मन सुन्दर हुनुपर्छ।”
जेन–जेड आन्दोलन र उनको दृष्टि
अहिले देशभर युवाहरू जागिरहेका छन्।
अध्यक्ष सिंह यसलाई “सकारात्मक विस्फोट” भन्छन्।
उनका शब्द: जेन–जेडले उठाएका मुद्दा राज्यको कमजोरीले जन्माएका हुन्। सरकार र दलहरूले युवाबाट सिक्नुपर्छ। युवाहरूले बोलेका प्रश्नहरू इतिहास बनिरहेका छन्।
उनका नजरमा—युवाहरू परिवर्तन होइन,
परिवर्तनको बाटो हुन्।जीवन एउटा दौड… तर उनी कहिल्यै थाक्दैनन् बिहान ७ बजे क्याम्पस पुगेको मान्छे बेलुका ८ बजे पनि विकासस्थलमै भेटिन्छ। कसैले उनीलाई सोध्यो—
“साँझ परेपछि थाक्नु हुँदैन?”उनको उत्तर—
“म थाक्दिनँ, किनकि म जनताको भरोसा बोक्छु।
भरोसा बोक्ने मान्छे थाक्न मिल्दैन।”
अन्त्य होइन—नयाँ सुरुवात कहिले काँही उनी वडाको सामुदायिक भवनमा उभिएर हेर्छन्—
जनताका परिवार फर्कँदै गरेका,घर घरका अभिभावक,बिहानै खेत गएका किसान आमा,स्कुल फर्केका बालक —यिनै हुन् मेरो प्रेरणा। यिनैका लागि म बिहानदेखि साँझसम्म दौडिन्छु।
कृष्णपुर–४ ले आज ‘नमुना वडा’ बन्ने यात्रा सुरु गरिसकेको छ। यस यात्राको केन्द्रमा छन्—
एक समर्पित मनुष्य,एक सेवामा भिजेको जीवन,
एक दृढ चरित्र—वडा अध्यक्ष धर्मबहादुर सिंह।
